Triggers in menselijk contact

Triggers,
Bij trauma ga je het liefst de triggers uit de weg.
Want eng en het raakt aan oude pijn.

Menselijk contact kan soms ook zo’n enorme trigger zijn.
Een gezichtsuitdrukking, een opmerking die raakt aan oude pijn die maakt dat je in een freeze gaat.

Het kunnen de kleine dingen zijn die kunnen maken dat je je weer een diep gekwetst en bang kind kan voelen.
Waar dan vervolgens ook weer allerlei oordeel over kan zijn intern.
Van de week was er iemand die een opmerking maakte die zorgde dat ik in een freeze ging.
Een opmerking die waarschijnlijk heel anders bedoelt was en om te relativeren.
Maar die voor mij echt weer zo’n typische trigger was.

Ik was boos op mezelf dat het mij zo gekwetst had en dat ik zo reageerde tot ik er over ging praten met de mensen om mij heen.
En ze mij stuk voor stuk meegaven dat mijn gevoel er mag zijn en dat er ook iets gezonds in mijn reactie zit naast dat er heel veel oude pijn meespeelt waar ik mij bewust van ben.

Dat ik niet in de slachtoffer rol kruip maar juist in mijn kracht ga staan voor mijn grens door de actie die ik er aan verbonden heb toen ik langzaam begon te beseffen wat er aan de hand was.

Dit proces van verwerken is niet altijd het makkelijkste proces en soms heb je van die momenten dat je het even niet meer weet.
Maar ook dat is oke, ik mag het er laten zijn en voor mezelf kiezen.
Ik mag ervaren dat ook als ik geraakt ben in oude trauma pijn dat het nu anders is.
Want nu kan ik namelijk voor dat gekwetste kind gaan staan.
Haar serieus nemen en vragen wat ze van mij als volwassene nodig heeft.
Dat laatste is nog een uitdaging maar wat ze nodig heeft is troost en iemand die voor haar opkomt en dat mag ik haar zelf leren geven.

Want alleen dan kan het helen. ❤